zwemmen!

Al vanaf dat hij drie maanden was heb ik met Max gezwommen.We wisten toen al dat hij slechtziend was en ik vreesde dat de holle geluiden in een zwembad hem zouden beangstigen maar hij heeft altijd enorm genoten. Alleen het aan- en uitkleden was een gedoe; als we in het zwembad kwamen was hij zo blij dat hij van opwindding met armpjes en beentjes zwaaide en als we eruit gingen was hij zo boos dat hij van woede overstrekte. Destijds niet makkelijk om hem in en uit de romper te krijgen! Ook op de Brink hebben ze altijd veel met Max gezwommen; hij heeft er zelfs geleerd zonder bandjes of kurkjes naar de overkant te zwemmen!

Vandaag heb ik sinds hele lange tijd weer met Max gezwommen en ook nu was het een heel gedoe om hem in en uit het water te krijgen, maar het was alle moeite meer dan waard!

Een gedenkwaardige dag

Vandaag is Max voor 't eerst weer bij opa Dolf en oma Diet in Hoogeveen geweest!  Voor ons een emotioneel moment, maar  Max voelde zich er net zo thuis als altijd, alsof hij er vorige week nog geweest was in plaats van bijna een jaar geleden. Dezelfde boekjes, dezelfde filmpjes, dezelfde rituelen; Max' geheugen is niks mis mee. Hij liet zich lekker voor de buis installeren terwijl oma allerlei lekkers aandroeg, wat een feest!

Net zo'n held als Hoogerland!

Max kwam mij zowaar zelf met de rolstoel begroeten bij de voordeur, wat een verrassing! Vroeger als hij me in de hal kwam begroeten gingen we naar boven op zijn kamer boekjes lezen. En ook nu wees Max naar boven. Hij is sinds oktober niet meer op zijn kamer geweest. Gelukkig kon ik hem tillen en we hebben ontzettend genoten! Janet bracht drinken boven en even leek het alsof hij zo wilde opstaan om het drinken van het tafeltje te pakken! We blijven hoop houden dat ook dat in de toekomst weer zal kunnen, vooreerst heeft hij weer een stukje mobiliteit terug!