woensdag 25 december 2013

Vreugdesprongetje

Ondanks al Max' beperkingen leer ik veel van hem. Want als er iemand
leeft vanuit zijn essentie is Max het wel. Keeping up appearances hoeft Max niet; veinzen kan Max niet en gêne heeft Max niet. Als Max boos heeft hij vele manieren om dat duidelijk te laten weten; hij heeft geen assertiviteitscursus nodig. Als Max verheugd is is dat uit de grond van zijn hart en zeer aanstekelijk. Soms is Max zelfs zo blij dat hij wel een vreugdesprongetje móet maken. Hij stapt dan uit het comfort van zijn rolstoel of laat de veiligheid van z'n rollator los om gehoor te geven aan zijn oerbehoefte. Mijn hart kan dat ook al een beetje. Bijvoorbeeld als Max zelf bij de deur staat om open te doen. Of als ik zie dat Max zo'n sprongetje maakt. Afgelopen jaar was een jaar van durf, doorzettingsvermogen en dankbaarheid. Alle reden om dit door te zetten naar 2014;  ik wens het een ieder toe. Fijne feestdagen!


dinsdag 3 december 2013

Nieuwe spalken

De stand van Max' benen een jaar geleden
Max heeft nieuwe spalken. Als je ze naast de oude
legt valt niet alleen op hoe Max gegroeid is het afgelopen jaar, maar ook hoe zeer de oude hun dienst bewezen hebben.
De stand na een jaar millimeter voor millimeter oprekken
Dat wilde Max dan ook graag demonstreren bij de revalidatiearts. Toen we in de wachtkamer zaten en hij werd opgeroepen liet hij z'n rolstoel staan en liep zelf aan de hand naar de behandelkamer. De revalidatiearts was zeer onder de indruk van zijn vooruitgang. Verder onderzoeken kon ze Max niet want hij vond dat hij met deze demonstratie genoeg gedaan had.

Het opnieuw gipsen van zijn benen daarentegen ging uitstekend. Max wist wat hem te wachten stond en onderging de behandeling van Rutger gelaten. Ook het slapen met de spalken doet Max nog steeds vol berusting. En dat terwijl het oprekken van de spieren tegen de pijngrens aanzit; hij niet lekker z'n benen kan optrekken, op de buik kan rollen of op de zij kan draaien. Max kan alleen maar recht liggen. Een beeld dat ik graag verdring door het triomfantelijke gezicht van Max die voor het eerst weer zelf de voordeur van Rietwal 18 opendeed toen ik op bezoek kwam.
Rutger snijdt het uitgeharde gips van Max benen; de gipsafdruk dient als mal voor de nieuwe spalken.