vrijdag 30 augustus 2013

Weer een medaille verdiend!

Net als een baby die leert lopen op het omslagpunt waarop de nieuwe vaardigheid efficiënter blijkt dan het vertrouwde kruipen zie je ook Max z'n afwegingen maken. Hij is zeer behendig met z'n rolstoel maar het blijft een gehussel. Als Max op de bank zit moet hij om in de rolstoel te komen eerst beide wielen van de rem halen, rolstoel voorrijden, rem erop om te voorkomen dat de rolstoel wegrolt, dan overzitten en rem er weer af. Afgelopen week pakte hij mij bij de hand en liep de hele woonkamer door naar de hal. Hij had mijn hand eigenlijk alleen nodig voor het evenwicht want door zijn kromme rug, kromme benen en spitsvoet slingert hij enorm. Maar hij liep helemaal zelf, zonder met z'n gewicht op mij te steunen! In de hal aangekomen ging hij wel op de traplift zitten in plaats van zelf de trap op te klimmen, zoveel inspanning had de wandeling hem gekost.

Op een zelfde manier vermeed Max  tijdens de zwemvierdaagse de 'te waterlating' met de tillift. Wij  parkeerden in het zwembad de rolstoel voor het trapje, Max hees zichzelf omhoog, 


hij liep aan mijn hand het ondiepe bad door naar de rand van het diepe en plonsde erin. 


Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn tijdens de zwemvierdaagse, zo'n zwemhelm is altijd een veilig idee


Weer een medaille verdiend!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten