Heeft Opa Dolf misschien teveel gedronken? Beginnen de jaren dan toch te tellen? Of is hij op z'n ouwe dag alsnog besmet geraakt met het carnavalvirus? Onvoorstelbaar. Niets van dat alles krijgt Dolf ooit aan de vogeltjesdans. Dat kan alleen Max. Opa Dolf danst, zingt en doet gek. Dansen is nooit zijn sterke punt geweest maar gek doen des te meer en Max komt niet meer bij van het lachen. Elke keer weer moeten wij het deuntje voorzingen want het is niet de muziek die bij Dolf lekker in het gehoor ligt. Maar als Max ervan houdt houdt Opa Dolf er ook van. En Max houdt ervan, hij heeft het me zelf verteld! Hij wees op zichzelf, maakte een lachgeluid, maakte vervolgens het gebaar voor Opa Dolf (in het velletje bovenop zijn hand knijpen) en tot slot het gebaar voor de vogeltjesdans (met de ellebogen wapperen). Oftewel: Max moet lachen als Opa Dolf de vogeltjesdans danst. En wij ook!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten