Ik hoor om mij heen verschillende mensen over hun winterdip. Max heeft daar blijkbaar ook last van want gisteravond was hij weer ontroostbaar. Eerst niet, we hebben het een hele poos heel erg gezellig gehad. We hebben met zijn nieuwe speelgoedhondje gespeeld dat een grappig geluid maakt. Totdat hij 'deze vuist op deze vuist' ging doen. Ik vroeg hem of ik dat moest zingen en toen ik dat vervolgens deed begon hij vreselijk te huilen! Nou klink ik misschien als een schorre kraai door mijn verkoudheid, maar Max is bij mijn zang nooit erg kieskeurig geweest. Tijd om me af te vragen waarom hij vroeg om een liedje waarvan hij moet huilen had ik amper want vervolgens raakte hij helemaal overstuur door de zon. Hij wees op het plaatje van de zon op de poster boven zijn bed en maakte vervolgens het gebaar van 'geland' of zelfs 'neergestort'; dat gebaar hoort oorspronkelijk bij een helicopter of een vlieger, die hoog in de lucht vliegt om vervolgens te landen of in een boom te vallen. Tja, als je meent dat de zon is neergestort zul je ook in een fikse winterdepressie terecht komen.....Ik vertelde dat er morgen een nieuwe dag zou komen en dat leek even effect te hebben, maar toen begon Max mij aan de haren te trekken en te bijten. Ach, net als de Sint weet ik dat dit niet persoonlijk is; Max weet zich zo'n moment gewoon geen raad met zijn frustratie en die reageert hij af op de persoon die het dichtst bij is. En vaak ben ik dan de klos. Maar ja, verstand en gevoel. Ik kreeg net een telefoontje dat Max ziek is. Dat verklaart veel.
 |
| Terwijl Max geconcentreerd mijn telefoontje bestudeert |
 |
| duw ik af en toe zijn voeten een centimeter naar voren |
 |
| en zie eens hoe ver zijn benen al komen? |
Ik hoor om mij heen verschillende mensen over hun winterdip. Max heeft daar blijkbaar ook last van want gisteravond was hij weer ontroostbaar. Eerst niet, we hebben het een hele poos heel erg gezellig gehad. We hebben met zijn nieuwe speelgoedhondje gespeeld dat een grappig geluid maakt. Totdat hij 'deze vuist op deze vuist' ging doen. Ik vroeg hem of ik dat moest zingen en toen ik dat vervolgens deed begon hij vreselijk te huilen! Nou klink ik misschien als een schorre kraai door mijn verkoudheid, maar Max is bij mijn zang nooit erg kieskeurig geweest. Tijd om me af te vragen waarom hij vroeg om een liedje waarvan hij moet huilen had ik amper want vervolgens raakte hij helemaal overstuur door de zon. Hij wees op het plaatje van de zon op de poster boven zijn bed en maakte vervolgens het gebaar van 'geland' of zelfs 'neergestort'; dat gebaar hoort oorspronkelijk bij een helicopter of een vlieger, die hoog in de lucht vliegt om vervolgens te landen of in een boom te vallen. Tja, als je meent dat de zon is neergestort zul je ook in een fikse winterdepressie terecht komen.....Ik vertelde dat er morgen een nieuwe dag zou komen en dat leek even effect te hebben, maar toen begon Max mij aan de haren te trekken en te bijten. Ach, net als de Sint weet ik dat dit niet persoonlijk is; Max weet zich zo'n moment gewoon geen raad met zijn frustratie en die reageert hij af op de persoon die het dichtst bij is. En vaak ben ik dan de klos. Maar ja, verstand en gevoel. Ik kreeg net een telefoontje dat Max ziek is. Dat verklaart veel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten