donderdag 16 december 2010

Max moet huilen van zielige liedjes of van een boze toon in een stem. Of van iets dat kwijt of kapot is. Ik kan mij niet herinneren dat Max ooit heeft gehuild van pijn. Max is bekend met automutilatie en heeft een hele hoge pijngrens. Maar nu tijdens het verschonen of tillen kermt Max van pijn. Het juiste woord voor zijn huilen. Ik weet niet hoe ik troosten moet. De artsen zijn uitbehandeld, wat nu rest is revalidatie. Er is nog steeds kans op een nieuwe longontsteking maar het risico wordt elke dag kleiner. Er wordt geprobeerd zijn medicatie af te bouwen maar de pijnstilling wordt weer verhoogd. Wat een gemene ziekte.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten