"Hoi Blauw 17, Groen 3 hier, alles goed gegaan?" "Hoi groen 3, zijn wij 17 blauw? Operatie is oké verlopen; wachten nu tot wij bij hem mogen, tot snel!" Er zijn twee IC's, een groene en blauwe. Het baby'tje van een vriend bleek vandaag geopereerd te worden, ik had de naam van het kindje op het bord zien staan en smste de vader. Ondanks dat je elkaar nog niet gesproken en gezien hebt, heb je in dit aparte wereldje al een band met elkaar. Houdt z'n hartje het? Komen z'n longen weer op gang? Hoe ligt hij erbij, is hij rustig, welke waarden geeft de monitor aan? Het is een wereld van hoop en vrees waar het maar om één ding draait. Wij kregen een lief kaartje waarop stond: Gezonde mensen hebben vele wensen, zieke mensen maar één. Wij ouders groeten elkaar 's morgens met een knipoog en een blik van verstandhouding, al kennen we elkaar niet. We lopen op de tenen over de afdeling om maar geen kindje wakker te maken; zelf ben je ook veel te blij dat je eigen kind rustig slaapt. Je leeft intens mee met elkaar want je herkent alles zo. En opeens moet je een winterjas aan, is het donker buiten en is die ouwe heer weer in het land, heel bizar.
Met Max ging het heel goed vandaag, hij kon de ademhalingstrainingen goed volhouden, wel een half uur lang. De fentanyl is helemaal afgebouwd maar hij krijgt nog een kalmeringsmiddel en een bloeddrukverlager erbij. Ook zijn z'n leverwaarden vooruit gegaan. Deze waren behoorlijk verhoogd na alle medicatie van de afgelopen weken, waarbij met name alle paracetamol de boosdoener was. Max heeft veel geslapen vandaag, maar bij de verzorgingen was hij redelijk wakker. Hij ondergaat alle handelingen gelaten en knikt braaf ja als de verpleegkundige wat vraagt. Als mijn autisje zich zo dapper schikt in de situatie doe ik dat ook maar.
Hey Corien,
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend heftig allemaal zeg, al die ellende om je heen. Dit moet ontzettend zwaar zijn voor jullie.
Ik vind het fijn om zo op de hoogte te blijven van Max' toestand, elke dag even een update over het wel en wee in het ziekenhuis.
Ik lees de verhalen en heb ontzettend veel bewondering voor de manier waarop je hier mee omgaat. Probeer positief te blijven (al zal dit soms niet meevallen..), hou je taai en geef Max een dikke knuffel van me!
Groeten Bart
Hallo Harry en Corien,
BeantwoordenVerwijderenPoeh, wat een situatie zeg. Het is heel fijn dat Erik en ik op deze manier een beetje mee kunnen lezen en leven met jullie! Maar dat neemt niet weg dat het tegelijkertijd allemaal erg moeilijk is. Net als Bart hebben ook wij veel bewondering voor de manier waarop jullie met de situatie omgaan. Kop omhoog en schouders eronder! Wij denken aan jullie!
Een dikke knuffel voor Max en Ruben en heel veel liefs voor jullie allemaal namens Erik en Dewi