Max kan zijn benen en zijn rechterarm amper bewegen en deze vertonen ook nog geen reflexen. Aan zijn rechterarm zit ook nog een spalk in verband met het infuus wat het bewegen extra belemmert; Max kan alleen z'n linkerarm een beetje bewegen. Hij gebruikt deze arm alweer heel functioneel om te communiceren; als hij ermee op het kussen slaat weet ik dat Max iets wil aangeven. Ik ga dan het rijtje af: wil Max een schone luier, wil Max gedraaid, wil Max een andere DVD? Max knikt dan ja of nee. Als hij wakker is wil Max eigenlijk continu wel wat; als er maar iets gebeurt; hij kan geen lekkere houding meer vinden. En uitgerekend het enige wat hij bewegen kan wordt vastgebonden als wij er niet zijn; ze zijn bang dat hij anders met die arm de tube eruit zal trekken. Niet dat ik verwacht dat Max daar de kracht voor heeft, hij is nog zo slap. Maar hij kan wel achter een slangetje of buis blijven haken; het risico is te groot. Hij heeft al van die slappe dunne polsjes en inmiddels zit er ook nog een bloeduitstorting op van het vastbinden; ik kan wel janken als ik het zie maar mijn tranen zijn op. We zorgen er dus maar voor dat wij zoveel mogelijk bij hem zijn.
Vanmorgen kon Max de training niet volhouden; het wassen en bed verschonen hadden hem tezeer vermoeid. Ook komt er momenteel erg veel slijm vrij wat Max nog niet zelf ophoesten kan en hij moest vaak uitgezogen worden vandaag. Maar vanmiddag kon Max 2 1/2 uur zelf ademen; hij ligt nog steeds op schema. Harry heeft zojuist gebeld, Max ligt rustig te slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten