Vandaag is Max gedetubeerd! Gister kreeg hij nog een tikje zuurstof erbij omdat hij het niet kon volhouden, en vandaag al de tube eruit, onvoorstelbaar. Vanmorgen durfden ze het nog niet aan, omdat Max nog te onregelmatig ademde maar vanmiddag hebben ze de gok genomen. De artsen hebben lang gewikt en gewogen en het risico is erg groot dat hij opnieuw een longontsteking zal oplopen omdat zijn longspieren nog niet sterk genoeg zijn. Maar er ís een kans dat hij het zonder buis redt en ze willen elke kans aangrijpen. Hoe langer de buis in de keel, hoe langer moeilijker de weg terug. De slang brengt ook allerlei risico's met zich mee, houdt de situatie zelf door de extra aanmaak van slijm in stand én verhoogt de kans op allerlei infecties.
Het detuberen zelf ging heel rustig, Max deed het prima en bleef heel kalm. Hij heeft een middeltje gehad tegen eventuele zwellingen in zijn keel. Hij werd nog een poosje met de hand beademd maar hij pikte het zelf direct op. Alleen het ophoesten lukte nog niet; hij heeft nog te weinig kracht. De verpleegkundige heeft vanavond nog sputum met een slangetje uit zijn neus gezogen en dat deed mij weer denken aan precies twee weken geleden toen Max op de IC belandde. Deze film speelt nog regelmatig af in mijn hoofd, zo heftig. Hij had overgegeven en werd ook uitgezogen. Dit bleek niet te helpen, er moesten allerlei andere zuigslangetjes komen: dunner om door de neus uit te zuigen, dikker om de grotere klodders slijm weg te krijgen. Er moest een andere monitor komen omdat zijn hartslag sterk daalde en de verpleegkundige meende dat de monitor niet goed was. Er moest een ander kapje komen en later nog weer een andere zuurstoffles met 100 procent zuivere zuurstof. Z'n kamer werd voller en voller; alle verpleegkundigen van de afdeling kwamen iets aandragen maar niets hielp: z'n saturatie bleef maar dalen en zijn hartslag erachteraan. Max was spierwit en werd slapper en slapper, je voelde hem gewoon wegglijden. De arts begon zelf met uitzuigen en er kwam nog een andere arts bij die meteen de IC arts belde; een blik op de monitor was genoeg en Max werd hals over kop naar de IC gebracht.
Inmiddels dus twee weken 'beneden' en vandaag van de beademing af. Het zal de komende dagen afhangen van Max' kracht om op te hoesten of hij het gaat redden zonder beademing of niet. Hij kon zijn saturatie de hele middag voldoende op peil houden en heeft vanavond nogmaals iets gekregen voor zijn keel. Je wilt eigenlijk wel juichen, maar houdt na de vele waarschuwingen en tegenslagen als vanzelf al een slag om de arm. We gaan een spannende nacht tegemoet en een paar spannende dagen. Maar....'so far so good! aldus de arts.
