Bij Max is begin oktober 2010 Guillain Barré geconstateerd. Hij is drie maanden opgenomen geweest in het UMCG, waarvan drie weken op de IC. Middels deze blog wil ik geinteresseerden informeren over zijn toestand
zondag 28 november 2010
Vadertje en moedertje
Het eerste wat we doen als we bij Max komen is hem een schone broek geven. Normaal gaat Max gewoon naar de wc en hij vindt het vreselijk om in een natte luier te liggen. Hij doet veel kleine plasjes en de verpleegkundigen verschonen tijdens de vaste verzorgingsmomenten. Vanmiddag kon Max zijn draai weer niet vinden en bleef maar met zijn handje slaan: schone luier, draaien, beentjes masseren. Harry constateerde dat we bij Max weer echt 'vadertje en moedertje' aan het spelen zijn; de een tilt z'n kontje op, de ander vouwt er een luier onder, de een tilt z'n beentjes naar de andere kant, de ander houdt de tube vast, de een tilt z'n hoofd op, de ander schudt z'n kussen op. En als Max helemaal is ingenesteld, alle kussens gedrapeerd, bedrading en buizen weer uit de knup, wil Max alweer draaien. Dan halen we alles uit de kast aan afleidingsmanoeuvres als beentjes masseren, Jip en Janneke lezen, verhaaltjes vertellen en de DVD speler aanzetten. Max wil steeds dezelfde DVD; heerlijk die zekerheid van de herhaling in deze onvoorspelbare omgeving waar continu snerpende geluiden van ontelbare alarmen afgaan. Niet alleen Max is hard aan het trainen, ook wij zijn hard aan het werk en ook vandaag was het weer hangen en wurgen om de middag door te komen. Uiteindelijk kon de verpleegkundige het niet langer aanzien en heeft vanmiddag z'n shot van vanavond alvast gegeven. Na een half uurtje werd Max rustig en viel hij in slaap. Hoop nu maar dat hij vanavond en vannacht ook rustig blijft. Sowieso een lieve verpleegkundige vandaag; ze heeft ook nog een extra slagje zuurstof erbij gedaan toen Max aan het trainen was; hij kon zijn saturatie, het zuurstofgehalte in z'n bloed, niet zelf op peil houden. Toch vanmorgen drie uur zelf geademd en vanmiddag bijna. Ook tussendoor kun je zien dat Max steeds meer zelf meeademt; de artsen zijn zeer tevreden. Morgen alweer twee weken op de IC.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten